เกฟสตันไม่เพียงคนโปรดของเจ้าชายแห่งเวลส์ แต่ยังเป็นที่โปรดปรานของกษัตริย์ ในปี ค.ศ. 1302 พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 มีคำสั่งเลื่อนตำแหน่งให้เขาอย่างต่อเนื่อง ทว่าในปี ค.ศ. 1305 เจ้าชายได้ทะเลาะบาดหมางกับวอลเทอร์ แลงตัน บิชอปแห่งลิชฟิลด์ซึ่งเป็นผู้ดูแลทรัพย์สินของอังกฤษ กษัตริย์เข้าข้างแลงตันและตัดสินใจลงโทษพระราชโอรส เป็นเหตุให้เจ้าชายเอ็ดร์ดถูกขับไล่ออกจากราชสำนักของพระราชบิดาและถูกตัดลดเงินสนับสนุน ครัวเรือนของเจ้าชายถูกลดขนาดลง ในปี ค.ศ. 1307 เกฟสตันถูกกษัตริย์เนรเทศไปฝรั่งเศส เจ้าชายได้มอบของกำนัลล้ำค่ามากมายให้แก่เกฟสตัน ทั้งเสื้อผ้าชั้นดีสองชุด, ม้าห้าตัว, หงส์ และนกกระสา และเดินทางไปส่งเขาที่โดเวอร์พร้อมกับนักขับลำสองคน

เมื่อพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 เสด็จสวรรคตในปีเดียวกัน สิ่งแรกที่พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 2 ทำหลังขึ้นเป็นกษัตริย์คือการเรียกตัวเกฟสตันกลับอังกฤษ กฎบัตรฉบับแรกๆ ที่ตราขึ้นในรัชสมัยของพระองค์คือการพระราชทานตำแหน่งเอิร์ลแห่งคอร์นวอลล์ให้แก่เกฟสตัน ทั้งยังให้เขาสมรสกับมาร์กาเร็ต เดอ แคลร์ ธิดาของโจนแห่งเอเคอร์ผู้เป็นพระเชษฐภคินี ทำให้กษัตริย์กับเกฟสตันกลายเป็นญาติกัน ความสนิทสนมจนเกินงามของทั้งคู่ทำให้หลายคนมองว่าเกฟสตันคือ "กษัตริย์คนที่สอง" สร้างความโกรธแก่เหล่าขุนนาง อีกทั้งพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 2 ยังแตกต่างจากพระราชบิดาอย่างสิ้นเชิงจีงทำให้มีปัญหากับกลุ่มบารอนผู้ทรงอำนาจ สุดท้ายกษัตริย์กับผู้อยู่ใต้พระราชอำนาจก็กลายเป็นปรปักษ์กัน